Salony bywały niegdyś miejscem prezentacji najnowszych kompozytorskich dokonań. Do tej tradycji nawiązał 5. Krakowski Salon Muzyczny. Wczoraj w sali koncertowej Szkoły Muzycznej II st. im. W. Żeleńskiego przy ul. Basztowej usłyszeliśmy dwa nowe utwory Rafała Janiaka i Michała Dobrzyńskiego w wykonaniu Herbert piano Trio Bartłomiej Wyzner – fortepian, Joanna Kreft – skrzyce i Dominik Płociński – wiolonczela), Jana Weznera – perkusja i aktora Zbigniewa Zamachowskiego. Obecność tego ostatniego artysty spowodowana była tym, że oba utwory miały znaczącą warstwę słowną. Rafał Janiak wykorzystał przypadającą w tym roku 100. rocznicę urodzin Stanisława Lema i umuzycznił Bajki robotów. Dźwięki robotów, bo tak nazwał muzyczną historię o królu i elektrosmoku, okazały się muzyką dowcipną, tyleż ilustracyjną co autonomiczną, zdradzającą olbrzymią wyobraźnię kompozytora i także wielkie poczucie humoru. Dźwiękami robotów bawili się wczoraj i wykonawcy i słuchacze, w czym duża zasługa Zbigniewa Zamachowskiego. Znacznie poważniejszy charakter miał utwór Michała Dobrzyńskiego zatytułowany 2xH, wykorzystujący fragmenty wierszy Zbigniewa Herberta i Księgi Hioba, w którym podany wcześniej skład wykonawczy wzbogacony został o warstwę elektroniczną. I tu uwagę zwracało współgranie tekstu słownego z muzyką, dobre wyczucie dramatyczne i wyobraźnia dźwiękowa kompozytora. Zaletą obu prawykonań była bardzo dobra interpretacja świadcząca o doskonałej współpracy artystów.
Koncert uzupełniły dwa utwory w interpretacji Herbert Piano Trio: dramatyczny …choć doleciał Dedal… Pawła Mykietyna w wersji na trio fortepianowe i powstałe dwieście lat temu Trio fortepianowe E-dur op. 5 Franciszka Lessla. I choć początek Tria dowiódł wczoraj że trudno zajmując się muzyką współczesną powrócić do klasycznej estetyki dźwięku i ekspresji, to już Adagio urzekało wręcz schubertowską prostotą i urodą brzmienia, a Rondo z tureckimi i węgierskimi elementami wręcz porywało dowodząc że Herbert Piano Trio to doskonały zespół.
Dodaj komentarz